Het theeritueel in China heeft een heilige waarde. Bijna geen van de Europeanen zal thee kunnen bereiden volgens Aziatische tradities, maar er is geen grote meester voor nodig om de uitstekende rode thee thuis te brouwen en te waarderen. Het is veel moeilijker om het te identificeren, om het te onderscheiden van zwart. De redactie van de site "bestx.htgetrid.com/nl/" heeft voor u een beoordeling opgesteld van de beste soorten rode thee voor 2020. Laten we proberen te begrijpen welke het beste is om te kopen, uit welke landen de beste soorten op de markt komen, waar we naar moeten zoeken.
Problemen met de classificatie van thee
Volgens de Chinese chromatische typologie zijn er zes soorten thee: wit, geel, groen, blauwgroen (oolong), rood en zwart (sheng puer). Een review van de producten laat zien dat deze macrocategorieën een oneindig aantal variëteiten hebben uit verschillende delen van China, geproduceerd volgens specifieke tradities.
Hoe worden deze zes soorten geboren? Het hangt allemaal af van de verwerking van de bladeren van de theeplant Camellia Sinensis. Opmerking: als de drank niet is afgeleid van Camellia Sinensis, wordt het kruiden, bloemen genoemd, maar geen thee. Dit is een geval van rooibos of hibiscus, ten onrechte rode thee genoemd.
In overeenstemming met de Europese norm, inclusief die welke in Rusland worden gebruikt, zijn de categorieën als volgt: wit, geel, groen, blauw (oolong), zwart, puer.
Dat wil zeggen, in de Chinese classificatie wordt wat we zwarte thee noemen, evenals shu puer, rood genoemd.
De andere naam is te wijten aan het feit dat de classificatie in Europa wordt uitgevoerd door de kleur van de bladeren en in China door de kleur van de infusie.
Waarin verschilt de rode variant van zwarte thee? Voor de Chinezen ligt het antwoord voor de hand. In China is rode thee, die we zwart noemen, volledig geoxideerd. En zwarte thee is gefermenteerd, dat wil zeggen, een heel andere chemische reactie. De Chinezen zullen de smaak en het uiterlijk van het verschil tussen oxidatie en fermentatie tussen rode en zwarte soorten nooit verwarren.
Voor volledig geoxideerde theeën (rood) worden de bladeren gedroogd. Daarna wordt het uitgerold (losse breedbladige thee) of geplet (te koop in zakjes), geoxideerd tot 100%, gedroogd in de open lucht.
Gisting van Chinese zwarte thee vindt plaats door de werking van schimmels, bacteriën en gist op de geoogste bladeren van de theeplant. Dit proces combineert thee met ander voedsel zoals wijn, sojasaus, yoghurt.
De smaak van het eindproduct wordt beïnvloed door het grondgebied, de productiezone, het bodemtype, het microklimaat van het gebied, de verwerkingstechnologie.
Zwarte thee (rood, volgens de Chinese classificatie) is dus wat wordt verkregen nadat de bladeren volledig zijn verduisterd (geoxideerd). Dit is voor ons Europeanen de meest klassieke thee met een amberkleurige kleur. Zeer aromatisch maar bevat minder gezondheidsbevorderende ingrediënten dan andere soorten.
Om de compositie te verrijken, voegen fabrikanten bloemen, fruit en bessen toe, waardoor ze goedkope, maar genezende en smakelijke mengsels krijgen.
Selectiecriteria: land van herkomst, theesoort, organoleptische kenmerken, vorm van afgifte, gunstige effecten op het lichaam.
De beste rode theeën voor 2020
Chinese rode theevariëteiten
Qimen Hong Cha (Keemun)
Keemun wordt uitsluitend geproduceerd in Qimen County in de zuidelijke provincie Anhui.
Voor het eerst gemaakt in 1875 met behulp van technieken voor verlenging van de houdbaarheid om de export uit te breiden. Het werd al snel populair in het Westen en wordt nu opgenomen in klassieke Europese mengsels.
Welke soorten keemun zijn er? Er zijn vier varianten met elk hun eigen verwerkingstechniek. Maar elke keemun ondergaat langzaam processen van verwelking en oxidatie. Dit resulteert in een meer genuanceerd aroma en smaak met steenfruit, licht rokerige tonen, die doen denken aan ongezoete cacao. De beste variëteiten zijn verzadigd met extra wijn- en bloemige tonen.
De bekendste is Kimun Mao Feng. Eerder geoogst dan andere en met bladeren en knoppen, het is lichter en zoeter. Keemun Hao Ya is een andere hoogwaardige variëteit die alleen bladeren bevat en krachtiger is dan andere kimuns.
In China wordt elke keemun strikt zonder melk en suiker geconsumeerd. In de westerse cultuur wordt thee perfect gecombineerd met melk, citroen, suiker, honing en alcohol.
De gemiddelde prijs voor 100 g is 250 roebel.
Voordelen:
- Het meest geëxporteerd onder de rode variëteiten;
- Bevat weinig cafeïne;
- Inbegrepen in melanges van alle Engelse theesoorten;
- Verhoogt de prestaties;
- Wijn-fruit-dennen smaak;
- Robijn-nootachtige intense kleur.
Nadelen:
- Niet gedetecteerd.
Dian Hong (Yunnan)
Geteeld in de provincie Yunnan. Soms gewoon Yunnan Red genoemd.
Begon te worden geproduceerd aan het begin van de 20e eeuw. Eersteklas thee voor fijnproevers. Het wordt zelden in mengsels gebruikt.
Het belangrijkste verschil met andere theesoorten uit China is de hoeveelheid fijne ‘gouden knoppen’ met villi in droge thee.
Populaire ondersoorten:
- Yunnan Pure Gold wordt als de beste beschouwd, bevat alleen gouden toppen. De gedroogde thee is helder oranje. Gebrouwen met een felrode kleur, met een delicaat aroma en zoete smaak.
- "Pine Needle" is eenvoudiger van kwaliteit. Het mengsel is gemaakt om de rechte vorm van de bladeren te behouden en lijkt op oude naalden die uit een dennenboom zijn gevallen. Rechte bladeren zijn een veel voorkomende vorm voor groene en witte theeën, maar zeldzaam voor rode theeën. De smaak doet denken aan chocolade met honing.
- Broken Yunnan: goedkope thee, bevat weinig gouden toppen en is meestal bitter. Gemakkelijk te herkennen aan gedroogde zwarte bladeren met meerdere uitbarstingen van gouden punten. De theeblaadjes zijn donker, roodbruin. De smaak is sterk, bijna bitter.
Brouwtips: Gebruik porseleinen of aardewerken schalen en vers gekookt water. Het mag niet doordringen, anders krijgt zelfs de hoogste categorie bitterheid.
Prijs voor 100 g - 310 roebel.
Voordelen:
- Bestand tegen vijf infusen met een stabiele smaak;
- Versterkt, vult het effect van het dieet aan;
- Diverse organoleptische kenmerken van soort tot soort;
- Mooie schaduw van de gebrouwen drank.
Nadelen:
- Niet gedetecteerd.
Gui Hua Hong Cha
De beste producenten bevinden zich in veel provincies: Anhui, Fujian, Guangxi, Yunnan.
Het blijkt als volgt: basis - groene thee, oolong of rood, plus een additief - zoete osmanthusbloemen. Theemateriaal dat op elk moment van het jaar wordt verzameld, is geschikt. Osmanthus wordt er honderd dagen aan toegevoegd en vervolgens uit het mengsel verwijderd, waardoor alleen fruitige tonen overblijven die lijken op perzik, abrikozen of appels.
Traditionele Chinese geneeskunde beweert dat de combinatie met osmanthus veel therapeutische effecten geeft voor mensen (tegen cholesterol, bloedstolsels, oedeem), de teint verbetert, de regelmaat van de menstruatiecyclus herstelt, het lichaam helpt overtollig stikstofmonoxide te verwijderen dat gepaard gaat met de vorming van kanker, diabetes, nierpathologieën ...
Volgens klanten is het een heerlijk drankje: mooi, aangenaam, elke keer dat het van smaak verandert, verrassend en betoverend, verhoogt het het energieniveau aanzienlijk.
100 g wordt verkocht tegen een prijs van 264 roebel.
Voordelen:
- Een mengsel van rode thee en bloementhee;
- Amberkleurige, fruitige kaneelgeur;
- Zet tot 10 keer brouwen met verschillende smaken;
- Verlicht vermoeidheid;
- Bevat componenten die de gezondheid verbeteren.
Nadelen:
- Niet gedetecteerd.
Xiao Zhong of Lapsang Souchong
Oorspronkelijk afkomstig uit het bergachtige gebied van Wuyi in de provincie Fujian. Hoe het verschilt van andere soorten: de bladeren worden in rook gedroogd boven dennenvuren. Een andere naam is gerookte of teerthee, "oude den".
Het is gemaakt van de grote grove onderste bladeren van de theeplant, die minder aromatische verbindingen bevatten. In China behoort het tot de producten van de lagere categorie, maar het wordt steeds duurder vanwege de groeiende wereldwijde vraag naar dit ras, aangezien het afkomstig is uit een klein gebied met een uniek windstil, vochtig klimaat dat zorgt voor een ongebruikelijke smaak van de drank. Bovendien worden de kenmerken beïnvloed door de zeldzame technologie van versneld roken.
De ingrediënten in het aroma zijn onder meer pijnboomteer, houtrook, gebakken paprika, gedroogde longan, whisky en gastronomische sigaren. De infusie is bordeauxrode, droge rode theebladeren.
Nieuwelingen zien thee anders. Sommigen van hen dringen onmiddellijk door en worden bewonderaars, voelen een uitgesproken pruim. De beschrijving van de geur voor anderen veroorzaakt moeilijkheden, ze merken de geur van skizalf, asterisk-balsem en gerookte vis, drie in één, en ze weigeren de infusie een tweede keer te drinken.
Het ras was geliefd aan het hof van de koningin van Engeland, daar wordt het regelmatig aangevoerd. Wordt ook gezien als populair bij rokers.
Het is belangrijk om de kookadviezen op te volgen. De drank komt het meest open in het koude seizoen. Hoe te zetten: neem een theelepel thee voor 300 ml water. Laat tien minuten trekken en houd de waterkoker warm. U kunt de eerste theeblaadjes uitlekken om de harde smaak te verwijderen.
Hoeveel: 100 g - 800 roebel.
Voordelen:
- Hoge reputatie buiten China;
- Meerdere brouwen;
- Langdurig houdbaar zonder verlies van eigenschappen;
- Snel herstel van fysieke activiteit in koude lucht.
Nadelen:
- Specificiteit, smaak is niet voor iedereen prettig.
Rode thee in brede zin
Rooibos (informele rooibos)
Kruidenthee wordt verkregen uit de aspalatusplant, die uitsluitend groeit in de regio Soderberg in Zuid-Afrika.
De verzamelde bladeren worden geplet, gedroogd en geoxideerd om een rode rooibos te vormen. Door het oxidatieproces over te slaan, wordt een groene rooibosoort verkregen.
Rooibos van hoge kwaliteit wordt geëxporteerd, komt niet op de thuismarkten. De belangrijkste consumenten zijn Europese landen, waar smaken worden toegevoegd aan rooibos om melanges van andere theesoorten te maken. Waar pure rooibos kopen? Het is onmogelijk.
Wetenschappers speculeren dat klimaatverandering het voortbestaan van de plant bedreigt, met uitsterven verwacht in de komende eeuw.
De drank wordt bereid door kokend water en infusie te gieten, met een iets langere tijd dan gewone thee. In Zuid-Afrika wordt het geconsumeerd met melk en suiker. Op andere plaatsen drinken ze zonder iets. Kenmerken: zoetheid, zelfs zonder suiker, licht aroma dat doet denken aan hazelnoten en kaasjeskruid, bruinrode tint.
Het maken van rooibos in een espressomachine is heel gewoon geworden. Het blijkt een drank vergelijkbaar met koffie, met schuim, sterk, maar gezond, omdat het cafeïnevrij is. Dit alternatieve gebruik is mogelijk door het fijnmalen van de bladeren van de plant.
Bevat veel antioxidanten, vitamine C en mineralen (magnesium, calcium, fosfor, ijzer, fluor, kalium).
De gemiddelde prijs per 100 gram varieert sterk, afhankelijk van de supplementen.
Voordelen:
- Bloemige nootachtige smaak;
- Een opslagplaats van mineralen die nuttig zijn voor het lichaam;
- Bevat geen cafeïne;
- Lest dorst;
- Aanbevolen bij zwangerschap en borstvoeding;
- Zelfs toegestaan voor pasgeborenen.
Nadelen:
- Theebladeren slijpen "tot stof" en sijpelen door een zeef in een kopje.
Hibiscus
Natuurlijk materiaal voor kruidenthee wordt verkregen uit gedroogde bloemen van rosella, Soedanese roos, hibiscus. Geteeld in veel delen van de wereld. In industriële hoeveelheden in Soedan, Egypte, China, Mexico, India.
De bloem wordt geoogst in twee verschillende stadia van rijping en krijgt twee soorten: groene hibiscus (waarvan het gebruik beperkt is tot zaaiplaatsen) en rood, dat op grote schaal wordt geëxporteerd.Het klassieke rode type heeft een scherpe cranberry-smaak en een rijke robijnrode kleur.
Het wordt het meest actief gebruikt in Egypte, waar het wordt erkend als een nationale drank.
In Afrikaanse landen wordt het warm of gekoeld met ijs geserveerd. In Thailand, Maleisië en Indonesië wordt het bereid als een koude drank, zwaar gezoet en dik, vergelijkbaar met vruchtensap. In het Europese deel wordt het vaak gebruikt in kruidenthee. In Panama en Mexico wordt de infusie gebrouwen met gember, suiker, kruidnagel, kaneel, nootmuskaat. In China wordt het traditioneel gedronken tijdens de nieuwjaarsperiode.
In de Arabische geneeskunde wordt het erkend als een remedie tegen duizend kwalen. Hibiscusthee heeft veel fitnessbevorderende eigenschappen. De meest bekende is het vermogen om de bloeddruk te reguleren. Een koele bouillon zal het verminderen, een hete zal het iets verhogen.
Egyptische belasting kost 160 roebel per 100 g.
Voordelen:
- Leuk om naar te kijken, goed van smaak;
- Warm en koud geconsumeerd;
- Veel brouwmethoden;
- Ontstekingsremmende, kalmerende, vitaminerende drank;
- Lest dorst, elimineert uitdroging;
- Verlicht de kater.
Nadelen:
- Heeft contra-indicaties (voor mensen die lijden aan gastritis, maagzweren; met voorzichtigheid voor zwangere vrouwen).
Rode oolong (oolong)
Het is het resultaat van thee-oxidatie geproduceerd in China, Taiwan en Vietnam. Het vertaalt zich als "donkere draak".
De verzamelde bladeren worden gedroogd in de zon, op een speciale manier in manden geschud om de randen van de bladeren te breken. Geleidelijk worden de bladeren geel en de randen roodachtig. Daarna worden ze verhit, opgerold en gedroogd. Op basis van de oxidatietoestand wordt thee met zeer verschillende eigenschappen verkregen, van groen (minder oxidatie) tot rood (meer oxidatie).
Chinese oolong rode thee komt uit de provincie Fujian in de regio's Wuyi Mountains en Anxi County. Enkele van de beste soorten:
- Da Hong Pao. Sterk bewerkte oolongthee, ook wel bekend als "big red robe". De kleur is goudbruin. Kruidig, zoet, chocoladeachtig, houtachtig aroma;
- Rougui. Donkere thee met een pittig aroma;
- Shui Xian. Zeer donker, sterk geurend;
- Huangjin Gui. Aromatisch, soms met osmanthus.
De theeteelt in Taiwan begon pas in de 18e eeuw. De weersomstandigheden zijn onstabiel, de kwaliteit van thee verandert van jaar tot jaar. Populaire Taiwanese rode variëteiten:
- Dongfang Meiren. Deze thee is scherp, met natuurlijke fruitige aroma's, felrode tinten en zoete smaak.
- Zwarte oolong. Gebrande koffie-achtige smaak.
- Dong Fang Mei Ren. Het dichtst bij ieders smaak bij rode variëteiten. De bladeren zijn donkerbruin. De geur is honing. Noten van roos, bessen.
Vietnamese thee wordt verbouwd in de bossen van de Lam Dong Highlands. Voor veel markten in de wereld zijn dit nieuwe producten, er is weinig informatie. De zogenaamde zwarte oolong is populair: hij is donkerrood van kleur, zuur, bijna bitter.
Oolong wordt op verschillende manieren gebrouwen, afhankelijk van het type. De rode vereisen meer dan vijf minuten brouwen en een temperatuur van 90 ° C.
Elke soort heeft zijn eigen gunstige effecten op het lichaam. Dus zijn de verschillen in prijs.
Voordelen:
- Heldere langdurige afdronk;
- Diep aroma;
- Talrijke helende eigenschappen;
- Hele vellen met groot blad worden zonder beschadiging gerold;
- Zuinig in verbruik dankzij verwerking.
Nadelen:
- Het is moeilijk te scheiden in een aparte groep theeën, het verwijst naar zowel rode als oolongthee.
Rode puer
Traditioneel is de belangrijkste producent de provincie Yunnan.
Kenmerken van fermentatie maken het mogelijk om pu-erh-thee te onderscheiden in een aparte groep theeën. Maar in China wordt shu pu-erh als rood beschouwd vanwege de donkerbruine kleur van de bladeren en de donkerrode tint van de infusie.
Er zijn twee hoofdstijlen van pu-erh-productie: het traditionele, lange productieproces dat bekend staat als sheng (raw) pu-erh en het moderne, versnelde productieproces dat bekend staat als shu (mature) pu-erh.
Sinds 1973 wordt een versnelde gisting gedurende 45-60 dagen toegepast. Het proces is heel anders dan de traditionele post-fermentatie van pu-erh, er wordt een heel ander product verkregen, dus de Chinezen hebben het in een aparte groep ingedeeld.
Al deze etikettering van processen, het rood benoemen van zwarte theeën, het benadrukken van de groep "donker", schept eindeloze verwarring. In China wordt alleen thee die vele jaren microbiële verwerking heeft ondergaan, dat wil zeggen sheng, puer genoemd.
Er zijn veel soorten rode pu-erh (shu), de kosten verschillen van de methode van verwerking, teelt, regio, variëteit en seizoen. Krimpt in vele vormen: pannenkoek, nest, baksteen, vierkant, champignon, pompoen. De verpakking behoudt zijn eigenschappen vele jaren.
Onder kenners is Shu Puer Chen Tai populair - donkere robijn, chocolade-fruitig, licht bitter en ruikt lekker.
Voordelen:
- Goede smaak, zoetheid, tederheid, unieke geur;
- Antioxiderende werking;
- Hoge voedingswaarde;
- Vrijgaveformulier voor elke smaak;
- Afslankend effect;
- Positieve recensies, veel mensen geven de voorkeur aan het type Puer.
Nadelen:
- Moeilijkheden bij het onderscheiden van variëteiten.
Gevolgtrekking
Ondanks de overvloed aan informatie kennen nog steeds weinig mensen het verschil tussen verschillende soorten thee. Rood wordt vaak verward met zwart, waarmee het weinig gelijkenis vertoont. Volgens de Chinese theetraditie wordt het onderscheid gemaakt in verwerkingstechniek. Oxidatie is wat het rood maakt. Bij het zetten krijgt de drank een karakteristieke rode tint met een uitgebalanceerde smaak, die, afhankelijk van de variëteit, meer of minder intens is; het onderscheidende kenmerk is de aanhoudende geur en nasmaak na consumptie. Voor een Europeaan is dit de klassieke zwarte thee die elke dag op tafels staat. Het draait allemaal om classificatieverschillen. Als u uw mening heeft over hoe u een rode variëteit kiest, welk bedrijf beter is, deel uw opmerking dan.
